دونیا راشه مانه آدم رادوار

هیچکی پاسختا نکود اروزیگار

بآمو هرکس بشو خوخانه بنا

حاج حاجی ببوسته خولانه بنا

خوچوما گرده کوده آلوچه ر

بشو ، اما بنا باغا کوچه ر

دوسه روزی هی ویرشته هی بکفت

خاکابوسته بادامرا راد کفت

بشونه نام بنا نه م کی نیشانه

اوجیگائی کی عرب نی بیگانه

هیچکی ر دیل نوسوجانه روزیگار

تراقوربان ، تی هوا کارا بدار

عمر امی شین یخه دونیا آفتاب

ذره ذره کرا بوستاندره آب

--------------------------------------------------------------------------------------------------- برگردان فارسی دنیا چون راهگذر است دنیا چون راهگذر است و آدمی رهگذرش ، هیچکس در این روزگار پاسخت نکرده است هر کس که به دنیا آمد خانه اش را گذاشت و رفت همانند پرستویی که لانه اش را گذاشته باشد برای گوجه درختی چشمانش خیره بود اما رفت و باغ را برای کوچه گذاشت . دوسه روزی افتان و خیزان زندگی کرد و آخرخاک شد و به همراه باد راهی شد . رفت و نه نامی نه نشانی از خود گذاشت ، رفت به جائی که عرب نی بیندازد روزگار برای هیچکسی دل نسوزانده است قربانت گردم هوای خودت را داشته باش عمر مانند یخ است و دنیا آفتاب ، یخی که ذره ذره در حال آب شدن است